Grup Terapisi

Grup Terapisi psikoterapi tekniklerinin bir grup hastada uygulanmasıdır. Bununla birlikte grup terapisinin bireysel terapiden farklı yönleri vardır. Bireysel terapide terapist iki kişi, kendisi ve hastası arasındaki etkileşim içinde, sözel ya da davranışsal girişimlerle hastanın semptomlarını gidermeyi, uyuma yönelik olmayan davranışları değiştirmeyi ya da diğer bir ifadeyle kişilik değişimini hedefler. Grup psikoterapisinde ortaya çıkan etkileşim ise terapist ve tek tek hastaların her biri arasında olabildiği gibi, hastalar arasında da olur.

Dolayısıyla grup terapisi sırasında kullanılabilecek daha fazla malzeme olduğunu söyleyebiliriz. Ayrıca grup terapisi sürecinde iki kişinin illişkisinde ortaya çıkmayacak ilişki biçimlerinin (semptomlar ya da aktarımlar) ortaya çıkma olasılığı vardır. Üyelerin birbirine ya da terapiste karşı konumları, grubun zamanını kullanma, grup normlarının oluşumu gibi unsurlar grup psikoterapisini özel ve bireysel psikoterapiden ayrı bir tedavi aracı yapmaktadır.

Modern toplumda birey
Modern toplum, teknoloji ve kentleşme bireyi yeni güçlük ve psikopatolojilerle karşılaştırdı. Artık birey yaşamındaki her şeyi, işini, yaşayacağı yeri, birlikte yaşayacağı insanları hatta cinsiyetini bile seçebilme durumuna geldi. Bir önceki nesille aradaki fark her on yılda daha da çoğalıyor. Genç insanlar ana- babalarından çok daha fazla şeyi çok daha çabuk yaşıyor belki tüketiyor, ama kararlı bir kimlik ya da kişilik oluşturmaları çok daha uzun zaman alıyor. Önünde açılan bu sonsuz çeşitlilik, ilişki sorunları ve kimlik sorunları da beraberinde getirdi. Birey, yaşamına giren yeni insanların nasıl davranacağını kestiremediği gibi, kendisinin de kimliği, nereye ait olduğu konusunda emin değil. Bireyselleşme kalabalıklar içinde yanlızlığa, iletişim olanaklarının çokluğuna ve çeşitliliğine rağmen güçlüğüne yol açıyor. İlişkiler çoğu kez nerede yanlış yapıldığını anlamadan, üzerinde çalışılmadan bitiveriyor.

Grup terapisi odasında üyeler dışarıda bulamadıkları geribildirimleri alma ve üzerinde çalışma imkanını bulabilirler.

Bir yanda karakter değişimi gibi büyük hedefler diğer yanda daha sınırlı fakat önemli bir alanda işlevselliğin arttırılmasını hedefleyen grup terapisi grupları vardır. Psikososyal becerileri arttırma, sosyal becerileri geliştirme, sigara içme gibi belli bir davranışı değiştirme gibi grup terapisi amaçları çok genel ya da özel olabilir.

Grup terapisi ve iyileşme
Terapinin başlangıçtan sonuna geçerli olmakla birlikte terapinin iyileştirici etkisinde önem taşıyan faktörleri üç basamak halinde tanımlamak mümkündür:

1. Başlangıç: Hastayla işleyen bir ilişki kurmak başlangıçta en önemli faktördür. Terapi zorla yapılan bir şey değildir, ve hastanın terapiye devam etmesi için bu işleyen ilişkinin kurulması terapinin devamı için en önemli ilk koşuldur. Terapinin nasıl işlediğini kişiye (hastaya) açıklamak, terapiyle ilgili yanlış inanışları düzeltmek gerekir.

2. Orta dönem: Bilinç dışı çatışmaların serbest çağrışımı, rüya yorumları, aktarımın analizi, genetik materyalin araştırılması bu dönemdeki terapotik girişimlerdir.

3. Kişiyi terapiye getiren gerçek yaşamdaki gerçek sorunlardır. İyilik hali yanlızca terapi ortamında olan bir şey değildir. Sonlanma döneminde kişi terapi sürecinde sağladığı değişimi terapi ortamından yaşama aktarır.